Een levensverhaal

privé uitgave mei 2017

Deze industrieel (1928) liet zijn levensverhaal exclusief optekenen voor zijn kinderen en kleinkinderen. ‘We hebben een hechte familie. Dat is echt heel fijn. Daarvoor ben ik dankbaar. Ik leef nog en we maker er wat van. Diep van binnen voelt dat toch als een lange neus naar Hitler.’

Het levensverhaal van een Bourgondiër

privé uitgave 2017

Dit is het levensverhaal van Hans Rademaker (Winschoten, 1935). Een ondernemer met dadendrang, een Groninger met emoties.

‘Blijf niet hangen in de vragen waarom het zo moest zijn. Het is zo. Dat zou mijn vader ook zeggen: “Jongen, je moet niet proberen voor alles een antwoord te vinden. Sommige dingen zijn zo zonder reden”. Zo ervaar ik dat ook. Er is geen reden voor het mysterie dat het leven in zich bergt. Het is zo. Wees er blij mee.’

Tempo Rubato

privé uitgave 2016

1 november 2015 werd hij negentig jaar, de dirigent en violist Otto Klap. Dit is zijn levensverhaal. Hoe het jongetje uit de Bestevaerstraat in Amsterdam-West leerde uitzien op de eeuwigheid.

Sic erat in fatis

Privé-uitgave 2015

Dit is het levensverhaal van Nel van Vliet. Een leven dat in het licht van liefde stond. Liefde voor de man van haar leven, de vader van haar kinderen. Ze verloor hem op jonge leeftijd, maar bleef van hem houden. Daarmee is dit levensverhaal ook zijn verhaal. ‘Kijk altijd naar de volle maan. Dan ontmoeten we elkaar.’

Een leven

Privé-uitgave 2014

‘Ik heb veel meegemaakt,’ zegt ze als ik haar voor het eerst ontmoet. Ze draagt die dag een mooie zwarte jurk met rode en witte accenten. Ze ziet er altijd onberispelijk uit, leer ik later. Haar man komt binnen met een tas vol brieven, dagboekaantekeningen, korte notities, ansichtkaarten en wat foto’s. Hij zet de tas naast de bank zonder iets te zeggen. ‘Er zit een heel leven in die tas,’ zegt zij.

Over dat leven gaat dit boek.

Het speelse leven van Elly Toorenaar-Suzenaar

Privé-uitgave 2013

Het was een idee van haar zoon. Een boek over haar leven.

‘Ze wordt tachtig, dat is een mooi moment.’

Ik heb de uitnodiging om haar te ontmoeten graag aanvaard. Als schrijver leef ik vanuit de gedachte dat iedereen een verhaal heeft, en velen een geheim. Voor deze opdracht heb ik niets hoeven onthullen. ‘Wat ik kwijt wil zal ik vertellen,’ zei mevrouw Toorenaar met twinkelende ogen bij ons eerste ontmoeting. ‘Wat geheim is zeg ik niet.’